26
Ve yalnızca bir yürek,
Bir beyin kesilmişcesine...
Herkeste bir sevda...
Bir düşünce...

 

“Keşke”lere karışıyor
Yavaşca... Suskun... Ürkek...
Sevdalı milyon yürek...
Ayrılığın rüzgarı,
Öteköy ‘e taşıyor.
İnsanları çözerek

 

Uzaklardan tanıdık bir şarkı duyuluyordu...
Ve sanki kurgusu yavaşca dönen bir müzik kutusu çalıyordu...
Ve ilk kez aynasında kendini gördü
Kendisi... Müzikli kutu... Ve ötesi...
Asırlar önce bir savaşın yangınlarına bıraktığı
Kendi dünyasıydı burası
Heryer ne kadar da sessiz...
Şaşılası...
Sanki herşey donmuş uyuyondu...
Ve kapağı açık unutulmuş müzik kutusunda
Bir şarkı çalıyordu...
“Herşey donsun kaskatı...
Yalnızca sürsün bu şarkı...”
Ayna şeffaflaştı...
Pencere gibi...
Ve kutuda asırlandır dönmekten yorulan balerin
Usulca toprağa indi....
Gülümsedi... Gülümsedi...
Her gülüşten bir tomuncuk
Her tomurcuktan bır çocuk çıkıyordu...
Kızlar... Erkeklen... Çocuklar...
Çocuklar doğuyorlar...
Ağlıyorlar... Gülüyorlar...
 

26