Saçların
sarmaşıklar Saçların
sarmaşıklar Daldan
dala uzanan Uçuyorum
dallarda Başımda
sonsuz zaman Bilmeden
yeşilliğine Düşmüş
bir damlayım ben Tüm
dünyanın kökünde Her
şeyin kaynağı sen Sensisizliğe
sığınmış Bu
çitler bu kulübe Artık
bizi unutmuş Bahçemizdeyim
yine Şu
karşıki yokuştan Üç
beş tembel kuştan Başka
kimse yok artık Şu
karşıki yokuştan Çığlık
çığlık çağlayan Cıvıl
cıvıl sevgimiz Seslerimiz
yok artık Yalnızca
yokluğunla Yıkılmayan
bir bahçe Saçların
sarmaşıklar Kolların
tahta perde Bir
sensizlik bir de ben Bir
de gece Yürüyoruz
sessizce..... Baharlar
gitmiş Takılıp
karanlığın pençelerine Baharlar
gitmiş Seninle...
tükenmişliğimle... Yıldırımlar
dökülüyor... Yapraklar
dökülüyor... Sensizlik
dökülüyor... Sicim
sicim gözlerime..... |