Yolgeçen
Hanı Yüreğime
saplanmış Paslanmış
çivilerle Her
yanım acı dolu Yığıldım
bi köşeye Düşüncemi
takmışım Hayat
denen bilmeceye Çözüldükçe
dolaşır Dağılır
ince ince Ne
beklerim hayattan Hayat
benden ne bekler En
sevgili ümitler Bende
bir gece bekler Getiriyor
her sabah Yarınsız
bir yarını Mutluluk
sevgi için Ben
bir yolgeçen hanı Yalnızlığın
kapkara Bulutlu
yağsın artık Dost
diye sarıldığım Kadeh
kırılsın artık Yağmayacaksa
tekrar Mutluluk
yağmurları Tanrım
beni dünyadan Yanına
alsın artık...... |