KUZUNUN
ÖLÜMCÜL HİKAYESİ
Türkiye,
yeteneksizliği, beceriksizliği çok
aşan, sistemli
bir hainlikler
silsilesi ile
karşıkarşıya.
Başından
beri, gizli / açık
söylemleriyle nefrete
varan bir
karşı duruş
sergileyenler...
Laik
Cumhuriyet Rejimini ellerinden
düşürmediler.
Yok
edip, hayallerindeki
karanlığa dönüştürmek
için, bilinçli
olarak yere
attılar.
Artık
bu konunun
tarihçesini yazmak...
Menderesle
başlayan satışların,
Özal döneminde
azgınlaşan insani
hiçlenişlerin...
Tarikat
kuyruklu eski
oy avcılarının...
Sonradan
ılımlı islama
gizli geçitler
açan, Türk-İslam
Sentezi darbecilerinin...
Amerika
icazetli hoşgörü
kraliçelerine gülümseyenlerin...
Kendi
ikbalinden öte,
bütün rüzgarlara,
hortumlara eğilenlerin...
Ulusuna
hasım olmayı
evrensel aydın
olmanın birincil
koşulu sanan
safdillerin.........
Bu
morarmış günlerin,
ne zaman,
nasıl karardığını
anlatmanın...
Sebeplerin
çetelesini tutmanın
zamanı çoktan
geçti !
Sonuç,
isli bir
duvar olarak,
apaçık ortada ;
Türkiye,
içten / dıştan, işgal günlerinden
çok daha
vahim bir
kuşatma altındadır.
(Paranoya
arayıcıları, yukarıdaki güruhun
bir yerlerinde...)
Ki,
bu vahameti
görmemek / isyan etmemek
;
Yürekten
kör, sağır,
dilsiz, ışıksız,
sevgisiz...
Sıralayacağım
bütün diğer
sıfatları içinde
barındırarak...
Vatansız
olmayı gerektirir.
Öylesine
bihaber, bozbulanık
sularda boğuluyor ki biçarelikler...
Resimler,
vecizeler, büstler,
heykeller, özü
unutulmuş tarihi
anıtlara dönüşüyor.
Kurda
teslim edilmiş
kuzunun ölümcül
hikayesinden, kimler
irkilecek ?
Özgürlük
ve demokrasi
ninnileriyle...
Ayaklar
altından zarifçe
çekilen hürriyeti...
Küresel
köstebeklerin kazı alanları olacak,
bugünden yitik
toprakları...
Nasıl
bir aydınlığa
sırt çevirdiklerini...
Kimleri
parlatarak, aslında
kimlerin esaretine
düştüklerini...
Müstemleke
kazanlarının dibine kaykıldığını
bu güzelim
coğrafyanın...
Kimler,
ne zaman
anlayacak ?
Anadolu,
acil bir
virajda !
Kıvırtmasız,
şeffaf, doğru
savruluşlu...
En
diplerden köpüklenip
büyüyen HAYIR
dalgası bekleniyor.
Işıklı
güzel insanlar
dışında,
Sönük
muhalif kıpırdanışlar
darmadağın güvensizliklere hapis...
Yeşil
haber ağı,
çarpık gündemi
almış / götürmüş.
Eğer
bu köhneliklere
ait değilse
insanlar...
Hayır
! diye
çığlıklanmalılar.
Avrupa
İnsan Hakları
Mahkemesi nde...
Türkiye,
türban konusundaki
savunmasını traşlayıp,
kaybetmeye gönülleniyor...
Bilimsel
kurumların özerklikleri
sıfırlanıyor...
Ulusal
bayramların coşkusunu
Üçüncü Dünya
Ülkelerinin törenlerine
benzetiyorlar...
Başbakan,
islam ülkesi
olduğunu deklare
etmiş, memleketin.
Bunlar
daha başlangıç.
Yasadışı
kuran kursları,
camilerde eğitim
ile ortaçağa
yolculuklar sürecek.
Aydınlar,
hainlik durağından,
nice mezar
kazıcılarıyla demokrasiye
binip...
Çağdaş
Dünya ile
buluşacaklar ( ! )
Türkiyenin
soykırım yaptığını,
her açılımda
haksız olduğunu
söyleyerek.
Bizim
karanlıklar gıpta
etmişlerdir ;
Hıristiyan
Şeriat Mahkemesi
kurulsun, Laik
Cumhuriyetin sınırlarında...
Yaşasın
Altın ! Binlerce
Bergama, Türkiye,
sağlığımız, feda
olsun size !
Barajlar
yapılsın antik
hazinelerimize...
Uyanmamız
için bunlar
yetmez ! Gelin,
kurun şantiyelerinizi...
Ne
varsa çıksın
altımızda.
İda
Dağı satılsın !
Kuzu
can çekişiyor...
Ama ölmedi.
Dişleri
kamaşıyor birilerinin !
Tarihsel
bir stratejik
hatayla, hiç ölmeyecek cevherin
sonsuz açılımlarını...
Sınırları
önceden bilinen
özgürlüklerince kemirerek...
Korku
mağaralarına çevirme peşindeler.
Tabanlarını,
bu bataklıklı
acı gölün
dibine, canhıraş
boğuluş paniğiyle
vuracaksın...
Ki,
nicedir içinde yaşadığın
çamurlardan öte...
Gün
ışığı.
Yeniden
doğuş !
Yoksa...
Ruhun, toprağın...
Yok !
Hainlikler,
yobazlıklar hep
aşıldı tarih
boyunca... Aşılır.
Ama,
bu kez
başka bir şey
var ki, son
noktası çok
zor konulabilecek tehlike ;
Başıboş
sevgisizlik, gözükara cahillikle
reaksiyona girdi...
Bu
denklemin kalabalıkları,
ümmete dönüştürülüp ezici çoğunluğa
ulaşırsa...
Artık
hiçbirşey anlatamazsınız
aydınlanmaya dair.
Gelecek
tamamen kararır !
Giderek
vahşileşen haber
bültenleri bunu
anlatıyor yıllardır.
Rejimin,
demokrasinin dümeninde, özgürlük
ve ilerleme
yalanlarıyla ortaçağa
yönelenler...
Küflü
meyvaları iyice
büyüyen cehalet
ve kafa
karışıklığından hoşnut.
Ne
kadar şuursuzluk,
o kadar
iyi !
Oysa
bilmiyorlar ki ; Bu topraklarda,
öyle korkunç
kazalara izin
verilmedi hiç...
Verilmez !
Diyelim
ki ulaştınız
amacınıza...
Batırdığınız,
dört denize
demir atmış
bu devasa
geminin altından
boğulmadan çıktınız
su yüzüne.
İhanet
ettiğiniz gökyüzü
rahat bırakır mı
sizi ?
Bu
sağır vefasızlık,
karanlık sularda
sonsuz çırpınış
olur...
Sonrası
unutulmuş...
Ölü
toprağı...
Suskunluk...
Müjdeli
yarınlar hiç
yokmuş gibi !
Işık
ve sevgiyle...
İlhan
İREM