Gece Yolculuğu

 

A. Yaşlılık Penceresi

 

Kimi derin derin bir uykuda

Kimi de sonsuz bir yolculukta...

Yağmur ölgün ölgün damlamakta

Gece bile sinmiş bir kenara sokakta

 

Ne düşünüyor dersin?..

Gece böyle kara kara...

Neye ağlıyor dersin?...

Geceler kara kara.....

 

Sana mı...Hıı?..

Bana mı...Hıı?..

Yoksa ona mı...Hıı?..

Yoksa eriyip, geçip giden

Zamanlara mı?...

Yoksa birbirlerine sırt çeviren

İnsanlara mı?...

 

Biz geçeriz...Zaman geçer...

Dünya kalmaz yerinde...

Ölüm çiçektir dostum...

Taze kalmaz günlerce......

 

Ne ağlayan gece kalır...

Ne de derin uykular.....

Yine kendi kendine

Koşuşturur insanlar......

   

B.Yalnızlık Penceresi (*)

 

Aralarında geçiyorum

Hiçkimse el-ele değil

Herkes kendine dönmüş diyorum...

Birkaçının içine bakıyorum...

Hiçkimse kendisiyle barışık değil...

 

Herkese kendini anlatıyorum

Kime kendini anlatsam şaşırıyor..

Kendimi kime anlatacağım

Şaşırıyorum...

Hiçkimse ilkin kendisine alışık

değil...

 

 (*) Özdemir Asaf