Kızılderililer,
Demiryollarını unutacak kadar ÅaÅırmıÅlar telgraf direklerine
Kıvrımlardaki göksel iletiÅimi geç hatırlamıÅlar.
Büyücüleri Åarlatanlıktan sınıf atlamıŠbirden.
HerÅeyi hissedebilen yanık birileri
Yalnızca onlar duyumsuyor
SesleniÅimi.
Tuzlu tenini güneÅ mavilerine serdiÄinde
Kavuran güneÅ, serinlediÄin deniz,
DuÅlar, süslenmeler...
Hepsi benim.
Benden kaçıyorsun
Sunak olmak için bize.
Kavgaların son çırpınıÅ
Gidecek baÅka bir yerin olmadıÄı için gelsen de,
HoÅ geldin.
EÄer gidebilseydin uzak düÅlere
Yine ben açacaktım kapıyı
"HoÅ geldin"
Yolculukların meÅakkatini tartıÅacaktık.
YakınlıÄınca ikna olursun
"HerÅeye deÄer" ya da "kalsın" dersin
VarıŠnoktasında.
O nokta rengimizi almıÅtır.
Aldırmazsın kapımızı girdikten sonra çalan sempatik
görgüsüzlere
Kalanlarla yetinerek bir dünya kurduÄunu düÅünürsün
Gayya kuyusuna atıp yaÅadıklarını
Yeni yıllara dipsiz yankılarla
Zan altındaki hayatlarla halvet olduÄun gecelere
Zoraki gülümseyen bir çaÄrı.
O son paketi açtın, açtın.
Bir kenara koyarsan,
Parça tesirliyim.
UzaklaÅ...
Hiçbir hayat uzmanı çözemez Åifreyi
Patlarım !
Åimdi kırmızı kabloyu kes.
Sarıyı sonra...
Zararsız mavi dokunuÅlar kalsın.
SeviÅelim
Kirli beyazdan çocuklar Åekillensin.
|