t;’

PENCERE

Bir pencere açılıyor

Sessiz gıcırtılarla...

Bir yaşam saçılıyor

Sonsuz pırıltılarla...

Gözleri kamaştıran

Bulut kümesi gibi -

İniyorsun dünyaya...

G?~zler gülesi gibi...

Korkular... Gözyaşları...

Senden uzak olmalı...

Penceren,

G~Ieceğin sevinciyle dolmalı...

Açılıyor pencere...

Herkes mutlu olmalı

Aslında açılan birşey yok... Herşey her zaman açık zat~ Herşey her zaman açıksa, kapanan birşey de yoktur... Ama aı kapanmayan, öylece duran birpencere olabilir...

İçerde ve dışarda aldırmadan yaşayanlar... İçeri ve dışarı rakla bakanlar olabilir... Aslında içersi ve dışarsı yok... Biten şey yok...’ Sınır da yok yani...

Bir pencere olabilir...

Olmayabilir...

Bir yaşamak var ama

Bir damlanın kuruması gibi...

Damla kurur - buhar olur...

Buhar soğur - damla olur~..

Buhar doğum mudur?.. Ölüm mü?...

İki damla arasında

Pencere mi?... Köprü mü?...