PENCERE

Bir pencere açılıyor

Sessiz gıcırtılarla...

Bir yaşam saçılıyor

Sonsuz pırıltılarla...

Gözleri kamaştıran

Bulut kümesi gibi

İniyorsun dünyaya...

Gözler gülesi gibi...

Korkular... Gözyaşları...

Senden uzak olmalı...

Penceren,

GeIeceğin sevinciyle dolmalı...

Açılıyor pencere...

Herkes mutlu olmalı

Aslında açılan birşey yok... Herşey her zaman açık zaten Herşey her zaman açıksa, kapanan birşey de yoktur... Ama açılıp kapanmayan, öylece duran bir pencere olabilir...

İçerde ve dışarda aldırmadan yaşayanlar... İçeri ve dışarı merakla bakanlar olabilir... Aslında içersi ve dışarsı yok... Biten şey yok...’ Sınır da yok yani...

Bir pencere olabilir...

Olmayabilir...

Bir yaşamak var ama

Bir damlanın kuruması gibi...

Damla kurur - buhar olur...

Buhar soğur - damla olur..

Buhar doğum mudur?.. Ölüm mü?...

İki damla arasında

Pencere mi?... Köprü mü?...