“GELECEKTEN  ANILAR”

           Evirip çevirdi  isteksizce...  Morarmış  parmaklarını  birleştirip,  içine  soktu  rasgele ! 
           “Cumhuriyetlerinin  onurlu  parlayışlarını,  güdük  yüreklerinde  hiç  hissedememiş...
           Hiç  anlayamamış  birileri...
           Aşağı  doğru  inen  merdiven  ve  paspas  etmişler  yarınları !
           Ne  istendiyse  vermişler,  tereddütsüz ! 
           Yeni  dünya  korsanlarının  saldırılarından  geri  çekilip,  aşağılık  kompleksli  teslimiyetlerle...
           Müstemleke  körfezlerine  sığınan,  efsanevi  bir  uzay  gemisi !
           Sonsuz  mavi  yolculuklara  gönüllü, gizil  bir  mürettebatla  kıpırdayacak  yerinden !
            Senin  çürümüş  gül  kokulu  tükenişlerin  ve  kendinden  kopuk  çaresizliğin  bizi  hiç  bağlamaz...
           Ki,  sunduğun  geleceğe  gülüyor  ölü  çocuklar !
            Acil  Önlem  Planı   gerekir...
           Geçmişe  dönüp,  yeniden  tarasınlar  tercihlerini,  içimizdeki  yabancılar !
            Kaybettiğimiz  künyemizi,  kör  inançları  gereği...
           Ulusal  değerleri  daha  önce  hiç  düşünmemiş,  yaşam  acemisi  birileri...
           Bu  kar  kıyamet  arasında  bulup,  sahiplenip...
           Üç  paraya  satarsa...
            Ne  yapacağız  o  zaman ?
           Nasılsa,  evrensel  dünya  ve  kainat  insanlarıyız  diye...
           Köklerimizin  yeşerdiği   satışlı  toprakların  hesabını  sormadan...
           Başka  koordinatlara  doğru,  sonsuz  bir  hoşgörü  içinde  uçuşmalı mıyız ?
            Hayır !
            Bütün  anılar  ve  bu  coğrafyada  özgürce  büyüyecek  çocuklar  bir  yana...
           Mustafa  Kemal’ in,  tüm  emperyalist,  hoyrat  derebeyliklere  pabuç  bırakmayacak...
           Tükenecek  çağların  ötesinde  yaşayacak, yaşatılacak  bir  kutsal  emaneti  var !
            Demokrasi...  Sonsuz  özgürlük...
           Evrensel  rüzgarlarla  olağanüstü  güzelliklere  kanatlanmak  daha  sonra !
           Kıyıda  köşede  unutulmuş  hiçbir  vefa  borcunuz  kalmadığında  o  kutsal  maviliklere...
           Hafifleyip,  havalanacaksınız !
            İki  resim  düştü  karanlıklara...
           Birinde,  yoksunuz  hiçbiriniz !
           Diğerinde ;
           Gecikmiş, aydınlık  hatırlayışlar  içinde...
           Yoksunuz  yine !
           Bütün  dünya   “Savaşa  Hayır”  diyor.
           Petrole  sıvanmış  o  Bush  bunu  anlayamaz !
           Kuduruk imparatorluk  kendi başını  yiyene kadar,
           Arsızlığın  en  iğrenç  renklerini  dışkılayacak  dünyaya.
           Kimselere  insanlık  ve  onur  satışlı  vekaletler  verilmediğine  göre ;
           İnce / kalın,  sünnetli  bıyıklardan...
           Yalancıktan  çağa  ayak  uyduran  zarif  kapanışlardan...
           Dışa  bağımlı  ümmet  muhabbetlerinden  arınıp,  soyunmalı  acilen !”
           Utançla  kapatıp,  havuzun  kenarına  koydu  kitabı.
           Sağ  eli  asırlarca  üstünde  kaldı...
           Öylece  daldı !
           Rüzgar...
           Henüz  basılmamış,  çok  eski  tarihli  bir  gazete  sürükleniyordu  Ölü  Çocuklar  Parkında.
           Uçtu...
               Uçtu...
                   Uçtu...
           Güvercin  kanatlarındaki  kızıl  dünyaya  yapışıp  kaldı  bir  süre...
           Sonra,  sayfa  sayfa  döküldü  yere.
           Dalgalanan  ay-yıldız...
           Altında  çatık  kaşlı  kurtarıcı...
           Ve  sekiz  sütuna  manşet ;  “BU  TEZKERE  TARİH  YAZACAK”
           Okudu  onbaşı,  güldü  belirsizce !
           Soğuktu !..
           Karlar  sessizce  yığıldı  kapılara...
           İçerde  ve  dışarda  hayat  belirtisi  yoktu !
           Hangi  çağda  yaşadığından  habersiz,  uyudu...
           Rüyasında,  pul  kanatlı  başıboş  ruhlar...
           Ve  gülüşen  çocuklar  gördü.
           Ölgün  beyazlıkların   yalnızlık  pembesi  sonsuzluklarında
           Büyülü  şarkılar  dönüyordu,  yaklaşarak.
           Bahara  soyundu  sevecenler...
           Çırılçıplak  süzüldüler  geleceğe...
           Öylesine  yalnız...  Ve  kalabalık !
           Keçi  kılından  çaresizliğini  çekti  üstüne  onbaşı...
           “Hayırdır  inşallah”  dedi.