NSZ

Demek kendisi yedinci kademede idi... Yedinci kademe ne ola ki?.

İki kanatlı geldi.. Gülümseyen gözleriyle düş önümüze dediler...

Yürüdü... Yürüdü...

Şeklen algılayamadığı kapılardan geçiyordu...

Kuleler yaklaştıkça yaklaşıyordu...

Yaklaştıkça... Ben diye çığrışan sesler büyüdü...

Karıştı birbirine...

Kulelerin içinden geliyordu...

Yüksekliği gözle görülmeyen bir ışık kulesinin önünde durdular... Burası senin kulen dediler;.. Gittiler.. Önünde belirsiz bir kapı açıldı... Belirsiz bir adımla kulenin içindeydi... Yedi katlı bir yapının asansörü idi... En üst kata bastı... Kıpırdamadı asansör. .. Sırayla çalışıyor olmalı..." dedi içgüdüsel bir sezgiyle...

Birinci kata bastı anlamadığı... Anlayamayacağı kadar çok rakam geçti duvarlardan... Sonra usulca açıldı kapılar...

Hayal-meyal anımsadığı bir yer gördü... Afrikada bir orman... Dallar gördü... Dallarda kuşlar... Solucanı çekiştiren kuşlardan birini tanır gibi oldu... 0 kuş ta tanıdı, baktı ona... Kendine bakar gibi...

Sonra usuka kapandı kapılar... Yine anlaşılmaz bir zamanın içinde yükseldi asansör... Anladı ki, artık düğmelere basmasa da yolculuk devam edecekti...

Kat iki... Yine açıldı kapılar... Bir eskimo evi gördü kutuplar ülkesinde... Tanır gibi oldu kendini... Ikinci evresinde...

Kat üç...

İspanya nın bir izbe meyhanesi...

Don Alvarez içiyor...

İspanyol çingenesi...

Kat dört...

Fransa nın en birinci yargıcı...

Kat beş...

Boş gezenin boş gezen bir kalfası..