Kararsızlığın katresinden
Bana yabancı bir tohum
Çiçeğe yatıyor büyüterek endamını.
Kadifemsi yıldız dokuları
Albenili, gergin.
Yabancıyız.
Boşalt içindeki yabanı
Yaratıklarıma dönüştür paniklerini.
Senden bildiğimi bilerek
İstemem tozlarını uzaylarımda.
Hiçi, hiçbiriyle döllemeliyim.
Fırlatıp attığım oyuncakları topladım bir bir.
Cici çocuklar gibi oynuyorum derin kapıların eşiğinde.
Zarif dokunuşlarla uyandırmak...
Canını yakmadan çekip almak çürük dişi.
Örtüyü çekmek, üstündekileri kırmadan.
İşlemeli bir mangalı körüklemek
Ateşine aşık olmak soğuk algınlığının.
Bir nebze ayrılmamak elektrikli buluşmalardan.
Enerjisiz bırakmamak sonsuzluğumu.
Yabani otlardan ilaç yapıyorum
Bir  büyüde bana dönüşüyor karanlıklar.

“Res quoeque suo ritu procedit et ommes
Foedere naturae certo discrimina servant”

Her hayatta seni bulmanın sıkıcı güzelliği.
Birgün bulamamayı düşlemek iki şekilde.

Bana vah vah ! demiyor Terentius.

Parçalar koparıp sonsuz sevgiden
Yuvaya taşıyor karıncalar.
Kış hazırlığı bütün mevsimlerde
Sabaha kapanıyor yara.

Tanrıyla gülüşüyoruz
Nar kurusundaki çekirdeklere bile yönlendirdiğimiz oluyor
mucizelerimizi.

Bir akşam gazetesine göz atar gibi.